ധന്യമീ…… രാമായണമാസം……( ഭാഗം.1)

ഇന്ന് രാമായണമാസാരംഭം…. മനുഷ്യനുൾപ്പെടെയുള്ള സർവചരാചരങ്ങളെയും..സത്യത്തിന്റെയും,ധർമ്മത്തിന്റെയും, നന്മയുടെയും നേർവഴിയിലൂടെ കൈ പിടിച്ചുയർത്തുവാൻ ഒരു മനുഷ്യായുസ്സ് മുഴുവൻ ത്യാഗസമ്പൂർണ്ണമായ ജീവിതം നയിച്ച മര്യാദാപുരുഷോത്തമൻ ശ്രീരാമചന്ദ്രന്റെ ഭക്തി നിർഭരവും പാവനവുമായ സ്മരണകൾ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന പുണ്യമാസം…….
ആദികവിയെന്ന് ഭാരതീയ സമൂഹത്തിൽ പുരാതന കാലം മുതൽക്കേ..സർവാത്മനാ ആദരിച്ചുപോരുന്ന ശ്രീ വാല്മീകി മഹർഷിയുടെ രാമായണകഥാമൃതം പിന്നീട് പലഭാഷയിൽ,
പല രൂപങ്ങളിൽ പല മഹാപണ്ഡിതന്മാരും, ഭക്തോത്തമന്മാരും അനേകകോടി ഭക്തഹൃദയങ്ങളിലേയ്ക്ക് പകർന്നിട്ടുണ്ട്….രൂപ,ഭാവ,ഭേദങ്ങൾ സംഭവിക്കുമ്പോളും അതിൽ അന്തർലീനമായിട്ടുള്ള ഭക്തിരസം തരിമ്പും ചോരാതിരിയ്ക്കുന്നത് ആദികാവ്യത്തിന്റെ പുതുമ വർധിപ്പിക്കുകയെ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ…..ഒടുവിൽ അതു നമ്മുടെ ഭാഷാപിതാവായ തുഞ്ചത്ത് രാമാനുജനെഴുത്തച്ഛ്നിൽ വന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ രാമായണകഥാമൃതത്തിന് ഇരട്ടിമധുരവും, മലയാണ്മയുടെ സൌഭാഗ്യവും ആയിമാറുന്നു.
രാമായണം കേവലം ഒരു മതഗ്രന്ഥമല്ല…..ശ്രീരാമൻ കേവലം ഒരു മനുഷ്യനുമല്ല…മറിച്ച് രാമനും രാമായണവും സ്വയം ഒരു ജീവിതസംഹിതയായി മാറുകയാണ്… ജനനം മുതൽ മരണം വരെയുള്ള മനുഷ്യജീവിതത്തിലെ പരിണാമഘട്ടങ്ങളിലോരോന്നിലും അവശ്യം അനുഷ്ടിക്കേണ്ട ധർമ്മസംഹിത…ക്ഷണികവും ഭൌതികവുമായ ബിംബങ്ങളിൽപ്പോലും യഥാർത്ഥ ആത്മീയതയുടെ ഇരിപ്പിടം കാണിച്ചു തരുന്ന ഒരു മഹാഗുരുവായി മാറുകയാണ് രാമായണം…..ശ്രീരാമന്റെ ജീവിതാരംഭം മുതൽത്തന്നെ ശ്രദ്ധയോടെ വീക്ഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ നമ്മുടെ അത്ഭുതത്തിന്നവസാനമുണ്ടാകില്ല…..ഒരു വ്യക്തി എന്ന നിലയ്ക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൌശീല്യം ,ബുദ്ധിസാമർഥ്യം, ധൈര്യം, ആത്മാർത്ഥത, ദയ, സ്നേഹം, കർത്തവ്യബോധം തുടങ്ങിയ എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ഗുണവിശേഷങ്ങളുടെ പൂർണ്ണരൂപം നമുക്ക് ദർശിക്കാൻ സാധിക്കും…ഒരു പുത്രൻ എന്ന നിലയ്ക്ക് മാതാപിതാക്കളോടുള്ള സ്നേഹവും അനുസരണാശീലവും…സഹോദരന്മാരോടുള്ള അതിയായ വാത്സല്യം…പതി എന്ന നിലയ്ക്ക് പത്നിയോടുള്ള ധർമ്മനിഷ്ഠയും സ്നേഹവും…..ഭരണകർത്താവെന്ന നിലയ്ക്ക് രാജ്യത്തോടുള്ള ആത്മാർത്ഥതയും കർത്തവ്യബോധവും..ആശ്രിതരോടും ഭക്തരോടും അളവറ്റ കാരുണ്യവും വാത്സല്യവും…ശത്രുക്കളോടുപോലുമുള്ള ആദരവും ബഹുമാനവും….തുടങ്ങി അത് എത്തിനിൽക്കുന്നത്..ത്യാഗത്തിലാണ്…ത്യാഗസമ്പൂർണ്ണതയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം മഹത്ത്വവൽക്കരിക്കുന്നത്..ത്യാഗത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം കാണിച്ചുതരുന്ന ജീവിതവിജയം കേവലം ബാഹ്യമായ ഭൌതികവിഷയങ്ങളിലുള്ള നേട്ടമല്ല മറിച്ച് ആന്തരീകമായ ആത്മീയവിജയമാണ്..ആത്മസാക്ഷാൽക്കാരമാണ്….അങ്ങനെ ശ്രീരാമൻ സർവ്വദാ മര്യാദാപുരുഷോത്തമനായി ഈ ജഗത്തിൽ വിളങ്ങിനിൽക്കുന്നു………….(തുടരും….)